نویسنده: فاطیما  شنبه 86/3/19  ساعت 7:54 عصر

خانواده ((گربه سانان)) تمام اعضای این گروه ( از گربه های کوچک خانگی  گرفته تا ببرهای سیبری که در حدود سیصد کیلوگرم یا بیشتر وزن دارند)

را در بر می گیرد. ولی گربه ها صرف نظر از این موضوع که در کجا زندگی می کنندو طول و ارتفاع و بزرگی قامتشان چه قدر است، همگی بدنی مناسب  شکارکردن دارند و همه شان شکارچی های کارکشته ای محسوب می گردند. گربه از سیبیل ( یا موهای پشت لب) خود به این ترتیب استفاده

 می کند:

هنگامی که به دنبال شکار می روند وچشم ها وگوش هایش اطلاعات مفیدی در اختیارش قرار نمی دهند، سیبیل گربه در شناختن اوضاع محیط اطرافش به وی کمک می کند. به عنوان مثال، هنگامی که گربه سرش را در سوراخ تاریکی فرو می برد، موهای سیبیلش به جداره های سوراخ اصابت می کنند و حدود تقریبی سوراخ مزبور را برای این جانور مشخص می سازد.

گاهی از اوقات هم ممکن است این موها هنگامی که در سوراخ فرو می روند، با بدن یک موش تماس پیدا کنند و در نتیجه گربه به سرعت از وجود شکار در داخل آن سوراخ با خبر خواهد شد.

به این ترتیب موهای دراز پشت لب گربه اطلاعاتی درباره ی محل شکار و نوع شکار در اختیار گربه قرار می دهند. اهمیت این موها هنگامی بیشتر می شود که اندام های حسی دیگر ( مانند شنوایی و بویایی و بینایی) کوفق نشوند این اطلاعات را به گربه برسانند.

لیکن بقیه حواس گربه ها هم نیرومندند. حواس شنوایی و بویایی گربه ها بسیار تکامل پیدا کرده است. گربه چشم های بسیار تیزبین و (( جلوبین)) ( مانند چشم های انسان) دارد و به این ترتیب قادر است در یک لحظه بر یک شیء خیره شود و فاصله خودش با آن را تخمین بزند. چشم های گربه برای دیدن درتاریکی نیز مناسب هستند. هنگام روز و روشتایی هوا، مردمک چشم گربه چنان کوچک می شود که به صورت یک خط در می آید. ولی شب ها به طور کامل باز می شود تا ضعیف ترین ذره های نور را هم جذب کند.

پشت چشم های گربه با ماده ای پوشیده شده است که همه ی ذره های نوری را که وارد چشم های او می شوند، منعکس می کند.